در یک حمله خودی در زابل ۶ سرباز پلیس محلی کشته شدند.
غلام جیلانی فراهی، فرمانده امنیت زابل گفت که این حادثه در ولسوالی شینکی زابل اتفاق افتاده و در مورد آن تحقیق میکنند.
شماری از رسانههای داخلی افغانستان گزارش کردند که مظنون پس از کشتن ۶ همکارش به گروه طالبان پیوست.
به گزارش این رسانهها، گروه طالبان تمام تجهیزات نظامی را بردهاند اما اکنون این پاسگاه در اختیار نیروهای امنیتی افغانستان قرار دارد.
زابل در جنوب افغانستان از ولایات ناامن افغانستان است.
حملات خودی از سال ۲۰۱۲ در میان نیروهای افغان افزایش یافت و باعث نگرانی زیادی در میان مقامهای دولت افغانستان شد.
به دنبال افزایش تلفات حملات خودی، دولت افغانستان تدابیر سختگیرانهای را برای جلوگیری از نفوذ شورشیان در میان نیروهای امنیتی به اجرا گذاشت.
سید حسین عالمی بلخی، وزیر مهاجرین و عودتکنندهگان پیش از چاشت روز یکشنبه(۷ جوزا) در یک نشست خبری گفت که نزدیک به ۸۹هزار و ۳۰۰ مهاجر از پاکستان و بیش از ۵۵ هزار از ایران برگشتهاند.
در این میان در سال جاری میلادی از کشورهای اروپایی به شمول آلمان، فنلند و دیگر کشورها ۹۸۷ تن به گونۀ داوطلبانه و ۳۲۹ تن به صورت اجباری به کشور برگشتهاند.
به گفتۀ وزارت مهاجرین و عودتکنندهگان، اخراج اجباری دهها هزار تن از کشورهای اروپایی به افغانستان پیشبینی شده بود ولی اقدامات و مدیریت حکومت سبب شده که تنها آمار یادشده دوباره داوطلبانه و اجباری برگشت کنند.
هرچند سید حسین عالمی بلخی گفت که در کشور یونان وضعیت پناهجویان افغان مساعد نیست و هیئتی نیز به خاطر حل این مشکل به آن کشور سفر کرده بود.
این در حالیست که در سال جاری میلادی چند کاروان از پناهجویانی که از کشور آلمان به گونۀ اجباری اخراج شده بودند، توسط هواپیماها به افغانستان برگشت داده شدند.
در همین حال عالمی بلخی این را هم گفت که پس از سفری که به پاکستان در پانزدهم فبروری داشتند، با مقامهای پاکستانی به توافق رسیدند تا کارتهای مهاجرت پناهجویان را تا پایان سال ۲۰۱۷ تمدید کنند و کسانی که مدرک ندارند نیز راجستر شوند.
با این حال، در پی فشارهای پاکستان هنوز هم هفتهوار هزاران تن از مهاجران افغانستان در آن کشور، در حال برگشت به کشور هستند.
اولین تلویزیون مخصوص زنان در افغانستان امروز (یکشنبه ۲۱ مه/۳۱ ثور) نشراتش را به گونه آزمایشی آغاز میکند. تقریبا تمام برنامههای این تلویزیون در محور موضوعات زنان میچرخد.
این تلویزیون برنامههای مختلف فرهنگی، هنری، سیاسی و اجتماعی دارد؛ برنامههایی که ابعاد زنانه آن برجستهتر خواهد بود.
مهرآذر حمیدپادگان، گرداننده برنامههای سیاسی، در این تلویزیون میگوید: "بحثهای رسانهها بیشتر مردانه است اما ما تغییرش میدهیم و زنانهاش میسازیم تا ببینیم زنان چه تحلیلی از سیاست روز دارند و زنان چه برداشتی از سیاست روز دارند."
این تلویزیون با ۷۰ کارمند که ۴۸ نفر آنها زن هستند، یک تلویزیون خصوصی است. مسئولان آن میگویند حمایت معنوی افراد مطرحی را با خود دارد.
چهرههای روی پرده همه زنان هستند اما در پشت صحنه و مدیریت تلویزیون مانند دیگر رسانههای افغانستان نقش مردان بسیار پررنگتر است.
خاطره احمدی، یکی از تهیهکنندگان در این تلویزیون، میگوید: "ما در تلاش این هستیم که بعضی خانمها را در بخش فیلمبرداری و اتاق فرمان استخدام کنیم اما تا حال کسی مراجعه نکرده است. یک فیلمبردار خانم هم داریم. اگر بار بعد بیایید شاید همهشان خانمها باشند."
بسیاریها فکر میکنند این تلویزیون در مسیر سختی پا گذاشته اما مسئولان آن میگویند با وجود مشکلات هم به راه خود ادامه میدهند.