ساعت ساعت ۷:۳۰ صبح امروز یک حملۀ انتحاری بالای موتر حامل نیروهای اردوی ملی در ولایت بلخ رخ داد.
یک حملهکنندۀ انتحاری موتر نیروهای ارتش ملی را در ولسوالی دهدادی این ولایت آماج قرار دادهاست.
این سربازان ارتش مربوط به قول اردوی ۲۰۹ شاهین بودهاند که در منطقۀ نوآباد مورد حمله قرار گرفتهاند.
عبدالرزاق قادری، فرماندۀ پولیس بلخ میگوید در این رویداد ۱۸ تن از نیروهای ارتش ملی زخمی گردیدهاند.وسه تن جان خودرا از دست دادند.
وزارت دفاع ملی افغانستان میگوید زخمیان این رویداد به درمانگاه انتقال یافتهاند و وضعیت صحیشان خوب است.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان مسؤولیت این رویداد را به دوش گرفته ادعا میکند که حمله از سوی افراد آنان صورت گرفتهاست.
بازداشت فردی که میخواست بالای فرماندهی پولیس ولایت هلمند حملۀ انتحاری نماید.
در خبرنامهیی که پیش از چاشت روز یکشنبه(۱۸ دلو) از سوی ریاست عمومی امنیت ملی به نشر رسیده گفته شده که این فرد تروریست میخواست بالای منسوبین امنیتی حمله انجام دهد.
امنیت ملی میگوید محمد موسا به دستور حفیظ محمودی، یکتن از سازماندهندهگان حملههای انتحاری و انفجاری گروه طالبان میخواست با استفاده از یک طاقهکلاه نظامی که مواد انفجاری به گونۀ ماهرانه در آن جا به جا شده بود، داخل فرماندهی پولیس هلمند گردد.
فرد انتحاری پیش از آن که وارد فرماندهی پولیس هلمند شده و حملۀ انتحاری انجام دهد بازداشت گردیدهاست.
فرد بازداشتشده اعتراف کرده که در چندین حملۀ هراسافگنانۀ دیگر از جمله ماینگذاری به هدف انفجار یک عراده موتر رنجر پولیس، ترور یک وکیل شورای مردمی ولسوالی ناوه به نام عبدالمالک و ترور یک افسر پولیس در منطقۀ صوفیان شهر لشکرگاه دست داشتهاست.
هزاران نفر از باشنده ولایت بامیان به شمول فعالان مدنی در تظاهرات که در اعتراض به ناآرامی جاده ها و مسیر رفت و آمد این ولایت راه اندازی شده بود، شرکت کردند.
مخالفان مسلح دولت در این دو مسیر مسافران را به گروگان می گیرند.
آنها می گویند که گروگانگیرها برای رهایی مسافران از خانواده شان پول های هنگفت تقاضا می کنند که در صورت عدم پرداخت آنها مسافران را به قتل می رسانند.
معترضان می گویند که چندین بار به حکومت مرکزی برای حل این معضل شکایت کرده اند اما آب از آب تکان نخورده است.
خداداد صالحی، از معترضان گفت: "پسر کاکایم چند روز در نزد گروگانگیرها بود، پول را که تقاضا کرده بودند فراهم نتوانستیم، آنها پسر کاکایم را به حدی لت و کوب کرده بودند که ما او را نیمه جان پیدا کردیم. "
تظاهرات از مسجد جامع شهید مزاری شروع و با حمل پلاکاردهای که روی آن نوشته شده بود، "حکومت، حکومت، امنیت امنیت" و " امنیت حق ماست ، آنرا از ما نگیرید" تا چوک بازار بامیان ادامه داشت.
حسین داد احمدی از فعالان مدنی می گوید که راه های منتهی به ولایت بامیان برای مخالفان مسلح و گروگانگیرها به یک شاهراه اقتصادی و درآمد مالی تبدیل شده است.
گروگانگیرها در ازای هر مسافر که به گروگان می گیرند از ۱۰ تا ۳۰۰ هزار دالر از خانواده های شان پول درخواست می کنند، با توجه به شرایط اقصتادی بامیان مردم توان پرداخت این پول را ندارند."
او می گوید اگر این پول را خانواده ها فراهم نکنند، ممکن به قیمت جان گروگان تمام شود.تظاهرکنندگان قعطنامه ای صادر کرده و خواستار تامین امنیت فوری راه های بامیان شدند.
در این قطعنامه حکومت محلی بامیان برای رساندن صدای اعتراض و خواست مردم بامیان مسوول دانسته شده و گفته شده که والی و مقامات محلی باید صدای آنها را به گوش رهبران حکومت وحدت ملی برسانند.
در قطعنامه به امنیت جان شهروندان اشاره شده و گفته شده که حکومت مسوول است تا امنیت جان مردم را فراهم کند، همزمان از نهادهای مدافع از حقوق بشر نیز تقاضا شده است تا برای تامین امنیت راه های بامیان دادخواهی کنند.
اولین تلاش سویدن برای اخراج اجباری یک فامیل افغان از سویدن به کابل ناکام ماند.
یک خانواده 4 نفری افغان از چندین سال به این طرف در کشور سویدن تقاضای پناهندگی نموده بودند و به تقاضای پناهندگی شان جواب رد داده شده بود. پولیس مرزی سویدن این خانواده افغان را دو روز قبل بدون کدام اطلاع قبلی سوار بر طیاره از قبل پلان شده، اجباراً به کابل اخراج نمودند. ولی از طرف موظفین و مسوولین اداره ذیربط پذیرفته نشده و دوباره به سویدن مسترد گردیدند.
دلیل اصلی اینکه چرا این تلاش پولیس سویدن ناکام ماند، اینها است:
- نداشتن تفاهم نامه میان وزارت مهاجرین و عودت کنندگان افغانستان و کشور سویدن (این قرارداد در سال 2009 ختم گردیده است)
- ندادن اطلاع قبلی به ادارات ذیربط در میدان هوایی بین المللی کابل
- محل سکونت اصلی پناهجویان (که فعلاً از جمله شهر های ناامن محسوب میشود)
این در حالیست که دو تن دیگر از پناهجویان که اخیراً از ناروی به کابل اخراج شده بودند، نیز توسط مسوولین مجدداً به ناروی مسترد شده اند.
خانم تنهای افغان با 3 فرزند اش بعد از اخذ اقامت از طریق اقامت های سهمیه یی کمیشنری سازمان ملل متحد از ایران به سویدن منتقل شده بود .
این خانم افغان به 3 فرزند اش به زندگی عادی شان در کشورسویدن داشتند . اداره سوسیال این شهر مدعی است که این خانم با فرزندانش از خشونت استفاده مینمود فلهذا فرزندان این خانم را به یک خانواده سویدنی برای پرورش دادند. این خانم افغان که خود یک مادر نیز بود، بار بار به اداره سوسیال مراجعه نمود و از ایشان خواست تا فرزندانش را به او برگرداند وگرنه خودکشی خواهد نمود. با وصف چندین بار اطلاع قبلی، سوسیال به حرف های این خانم گوش نداد، تا اینکه در نهایت این خانم افغان خودکشی نمود و قرار است فردا مورخ 5 فیبروری سال جاری، جسد این خانم توسط پولیس و اداره سوسیال این شهر و تعدادی از افغانهای مقیم آن شهر در شهر متذکره به خاک سپرده شود.
نتیجه تحقیقات پولیس در این قضیه نهایی نشده است. ولی تماسی که با چند تن از شهروندان افغان مقیم این شهر داشتم، ایشان اداره سوسیال و پولیس این شهر را برای پنهان نگهداشتن خودکشی و حتی خبر دفن وی، مقصر میدانند و شاکی هستند که در صورتیکه اداره سوسیال از وضعیت روحی و صحی این خانم اطلاع داشتند چرا به موقع اقدام نکردند.