نمایندگان شنای افغانستان برای اولین بار در مسابقات جهانی شنا در شهر بوداپست، پایتخت مجارستان شرکت میکنند.
قرار است دو شناگر از افغانستان فردا، پنجشنبه ۲۲ سرطان/تیر کابل را به مقصد بودا پست ترک کنند.
شناگران افغانستان پس از نه ماه قرنطین و تمرین، آخرین تمرینات شان را امروز در کابل، پایتخت افغانستان انجام دادند.
از افغانستان دو شناگر جوان در رقابتهای بوداپست شرکت میکنند تا در برابرحریفانش از ۱۸۰ کشور جهان برای حضور درالمپیک ۲۰۲۰ پکن رقابت کنند.
حامد رحیمی، عضو تیم ملی شنای افغانستان و یکی از دو نماینده این کشور برای شرکت در رقابتهای بوداپست میگوید که در این مسابقات بهترین شناگران جهان در مصاف هم قرار میگیرند.
او افزود به عنوان اولین نماینده افغانستان در مسابقات جهانی شنا تلاش میکند که امتیاز لازم را برای افغانستان بدست بیاورد.
تیم شنای افغانستان در سال ۱۳۸۳ خورشیدی ایجاد شد. تاکنون در سه مسابقه خارجی شرکت کرده است.
شناگران افغانستان میگوید که اگر امکانات ناچیز دارند ولی عزم شان برای گرفتن امتیاز جدی است.
ابراهیم رجبی، نماینده دیگر افغانستان از پنج سال تاکنون عضو تیم ملی شنای افغانستان است.
به گفته او، تیم شنای افغانستان با امکانات ابتدایی توانسته به مسابقات جهانی شنا در بوداپست راه یابد.
او میگوید که ورزشکاران افغانستان نه امکانات مالی لازم را دارند و نه هم محل مناسب و استندارد برای تمرین.
در مسابقات جهانی شنا، ۲۵۰۰ شناگر از ۱۸۰ کشور دنیا شرکت میکنند. این مسابقات از تاریخ ۲۳ ژانویه در بوداپست آغاز میشود.
تیم افغانستان امیدوار است که با شرکت در این مسابقات بتواند امتیاز لازم برای جواز حضور در المپیک ۲۰۲۰ پکن را بدست آورد.
شمال افغانستان در گذشته از پایگاههای سنتی گروههای شورشی مانند طالبان یا گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) به شمار نمیرفت. اما در سالهای اخیر فعالیت این گروهها در مناطق مختلف شمال افغانستان افزایش چشمگیری یافته است.
هرچند فعالیت گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) عمدتا در شرق افغانستان به ویژه در ولایت ننگرهار تمرکز داشته است اما حمله اخیر (۲۰ژوئن) نیروهای منسوب به داعش بر مرکز ولسوالی درزاب ولایت جوزجان حضور این گروه در شمال افغانستان را به رخ کشید. دهها تن از نیروهای امنیتی و افراد غیرنظامی در این حمله جان باختند.
نیروهای طالبان و داعش عمدتا در ولسوالیهای درزاب و قوش تیپه ولایت جوزجان، ولسوالیهای صیاد و کوهستانات ولایت سرپل و ولسوالیهای بلچراغ و گرزیوان ولایت فاریاب حضور دارند که این ولسوالیها در یک جغرافیایی متصل به هم قراردارند و این منطقه یک مثلث شورشگری را در شمال افغانستان تشکیل داده است. بیشتر ساکنان این مناطق را ازبیکها تشکیل میدهند .از این رو پیکارجویان حرکت اسلامی ازبکستان بیشتر در این ساحه تجمع کردهاند.
این ساحه کوهستانی امکان تردد آزاد پیکارجویان حرکت اسلامی ازبکستان را در بین ولایتهای مختلف شمال افغانستان فراهم کرده است.
به گفته مقامهای محلی از دو سال بدین سو راههای مواصلاتی ولسوالیهای درزاب و قوش تیپه ولایت جوزجان با مرکز این ولایت به دلیل حضور گروههای شورشی مسدود است و دولت تجهیزات مورد نیاز نیروهای خود را تنها از طریق هوا میتواند به این ولسوالیها بفرستد.
با آنکه شمار دقیق نیروهای منسوب به داعش در شمال افغانستان مشخص نیست اما بای مراد، ولسوال درزاب ولایت جوزجان مدعی است که شمار آنها در این ساحه به دو هزار نفر میرسد که چند صد نفر آنها را نیروهای حرکت اسلامی ازبکستان از متحدان گروه داعش تشکیل میدهد .
پس از آمدن دوباره این گروه به افغانستان بخشی از این گروه نتوانست اتحاد خود را با طالبان حفظ کنند، در نزاعهای محلی و جنگهای میان گروهی در ولایات شرقی و جنوبی افغانستان شماری از اعضای حرکت اسلامی ازبکستان کشته شدند.
در دو سال گذشته خبرهایی مبنی بر کشته شدن عثمان غازی رهبر جوان شاخه داعش این گروه در جنگهای ولایت ارزگان افغانستان نیز منتشر شد. همچنین برخی از آگاهان امور به این باوراند که عبدالرحمن یولداش پسر بزرگ طاهر یولداش، رهبری بخشی از حرکت اسلامی ازبکستان را به عهده گرفته است.
ذبیح الله امانی، سخنگوی والی فاریاب میگوید که عبدالرحمن یولداش اخیرا به شمال افغانستان آمده و در روستاهای ولایتهای جوزجان و سرپل دیده شده است.
آقای امانی میگوید، عبدالرحمن یولداش برای تمویل مالی نیروهای این گروه به شمال افغانستان آمده بود تا این گروه بتواند نیروهای جدید را جلب و جذب کند.
رحمت الله ترکستانی، فرمانده پلیس جوزجان میگوید که نیروهای حرکت اسلامی ازبکستان علاوه بر تبلیغات دینی و تشویق مردم به جهاد در مناطق تحت کنترلشان، مراکزی را برای آموزش فنون جنگی و مینگذاری برای کودکان و نوجوانان ایجاد کردهاند.
وحید مژده، کارشناس امور سیاسی، به این باور است که فقر، بیکاری و نارضایتی مردم از دولت مرکزی افغانستان باعث شده تا گروههای مختلف شورشی به آسانی بتوانند از میان مردم سربازگیری کنند.
باآنکه مقامات ولایات شمالی افغانستان از حضور نیروهای حرکت اسلامی ازبکستان و داعش در این مناطق ابراز نگرانی میکنند اما وحید مژده به این بار است که داعش درشمال افغانستان نیرومند نیست؛ بلکه او میگوید دولت برای دریافت حمایت بیشتر جهانی این گروه را بزرگنمایی میکند که اینکار به باور او به سود طالبان تمام شده است.
او که اکنون در جریان این سفرش به کابل پایتخت افغانستان رسیده، سفرش را در ماه مه سال روان آغاز کرده است.
او لباس سرمهای رنگ خلبانی به تن دارد و چادر/روسری به رنگ پرچم ملی افغانستان به سر. در میدان هوایی (فرودگاه) کابل با استقبال گرم مردم و رسانهها روبرو شد.
هیجان داشت و لبخند میزد. او هیچ احساس بیگانگی با آنهایی که دورش را گرفته بودند، نمیکند. با آن که این نخستین دیدارش از سرزمین پدریاش است.
میگوید به زنان افغان الهام میدهد که برای رسیدن به آرزوهای خود سختکوشا باشند.
او در سفر به افغانستان که نوزدهمین سفرش است، با هواپیمای تکموتوره اجارهایاش نیامده، بلکه با هواپیمای یک شرکت هوایی دیگر آمده زیرا کوهستانی بودن افغانستان برای پرواز با هواپیمای او مناسب نیست.
شایسته در ساعات اولیه رسیدنش به کابل به قصر سپیدار و ارگ ریاستجمهوری رفت و با عبدالله عبدالله رئیس اجرایی و محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان دیدار کرد.
هر دو رهبر از شجاعت این دختر افغان تقدیر کردند و آرزو کردند که زنان دیگر افغان نیز مثل او باشند.
شایسته در آمریکا درس خوانده و مدرک کارشناسی ارشد (ماستری) اولش را در رشته هوانوردی از یکی از دانشگاههای هوانوردی آمریکا به دست آورده است و در حال حاضر مشغول خواندن ماستری دومش در بخش اداره و مدیریت هوانوردی از همان دانشگاه آمریکا است.
سفر دور جهان او از فلوریدای آمریکا آغاز شده و او تاکنون به هجده کشور در پنج قاره سفر کرده است. کشورهای آمریکا، کانادا، پرتغال، اسپانیا، بریتانیا، یونان، مصر، بحرین و امارات متحده عربی از جمله این کشورهاست.
محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان نیز از شایسته تقدیر کرده است
این سفر با کمکهایی که از سوی نهاد "پروازهای رویایی" جمع آوری شده، تمویل میشود. رئیس این نهاد خود شایسته است.
میگوید گزارشهای خشونت علیه زنان افغان او را آزار میدهد و او میخواهد با این سفر استثنایی به تمام زنان جهان به خصوص زنان افغان این پیام را بدهد که تا برای رسیدن به آرزوهای خود تلاش کنند.
شایسته با مادر و پنج خواهرش در آمریکا زندگی میکند ولی میگوید در سفر به دور دنیا از زنان افغان نمایندگی میکند و به جهان نشان میدهد که زنان افغان نیز میتوانند و موفق میشوند.
پدر او فهیم ارغندیوال در حال حاضر در دفتر رئیس اجرایی کار میکند و عموی او عبدالهادی ارغندیوال وزیر پیشین اقتصاد افغانستان بود.
مینا کشورکمال، فمنیست و بنیانگذار اولین تشکل مستقل زنان افغانستان
«من زنم که دیگر بیدار گشتهام"
من راه خود را بازیافتهام و هرگز برنمیگردم»
مینا کشورکمال در سال ۱۳۳۳ خورشیدی در شهر کابل دیده به جهان گشود. او بنیانگذار و رهبر اولین تشکل مستقل زنان افغانستان به نام «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) بود. این سازمان یکی از سازمانهای سابقهدار زنان افغانستان است که هدف خود را حقوق زنان و ترویج دموکراسی سکولار اعلام کرده بود. این سازمان در سال ۱۹۷۷ میلادی در کابل به وسیلهی مینا کشورکمال تاسیس شد. این سازمان هم با رژیم کمونیستی و هم با «مجاهدین» مخالف بود و بعدها از مخالفان طالبان نیز بود. راوا هر گونه بنیادگرایی مذهبی را مطرود میدانست. این گروه اهداف خود را احقاق حقوق زنان و مبارزه برای رسیدن به جامعهای مبتنی بر دموکراسی و سکولاریسم و همچنین مبارزه علیه هر گونه افراطگرایی مذهبی اعلام کرده بود. دفاع از تمامیت ارضی و حقوق مساوی همهی اقوام و مذاهب از دیگر اعداف راوا بود. مینا کشورکمال از نوجوانی و دوران تحصیل همواره به مشکلات جامعهی افغانستان نظر داشت و از این میان به مسائل و مشکلات زنان افغانستان توجهی ویژه داشت. در این زمان هنوز افغانستان توسط نیروهای بیگانه اشغال نشده بود اما دولتمردان افغانستان در جهت منافع ملی کشور رفتار نمیکردند.
کشورکمال اعتقاد داشت که زنان افغانستان مانند شیران خفتهای هستند که اگر بیدار شوند و به جرکت درآیند نقش عظیمی در انقلاب سیاسی و اجتماعی افغانستان ایفا خواهند کرد. پس از اشغال افغانستان به وسیلهی شوروی کشورکمال از تحصیل در دانشگاه دست کشید و به سازماندهی زنان افغانستان در مبارزه با نیروهای اشغالگر پرداخت. کشورکمال توانست تظاهرات وسیعی از زنان به راه بیاندازد و علیه سیاستهای زمامداران وقت اعتراض کند. مینا در سال ۱۹۸۱ به عنوان نمایندهی جنبش مقاومت افغانستان و با دعوت حزب سوسیالیست فرانسه در کنگرهی آن حزب شرکت کرد و پس از آن از چندین کشور اروپایی دیدن کرد و با رهبران آنها دیدار کرد و در مورد وضعیت افغانستان و زنان جامعهاش سخن گفت. کشورکمال در کنگره ولانس شرکت کرد و با استقبال خوبی مواجه شد. در این نشست «بوریس پوناماریوف» سرپرست هیات شوروی سابق نیز شرکت داشت که کشورکمال با تکان دادن دستش به نشانهی پیروزی موجب شد که او تالار کنگره را ترک کند که این اتفاق بازتابی جهانی یافت.
مینا در ساختن یک بیمارستان و آموزشگاه پرستاری و یک کارگاه و دو مدرسه در پاکستان برای زنان مهاجر نقش بهسزایی ایفا کرد. کشورکمال با دکتر فیض احمد رهبر سازمان رهایی افغانستان ازدواج کرد. آن دو بیشتر وقت خود را صرف مبارزه کردند و حتا برای آیندهی افغانستان به یک راه مشترک معتقد نبودند. مینا دوازده سال از عمر کوتاه ۳۲ سالهی خود را وقف آزادی مردم افغانستان کرد. او معتقد بود که با وجود سایهی شوم جهالت بنیادگرایی و ابتذال و فساد بیانتهای بیگانهپرستان بر زنان افغانستان، زیر نام به اصطلاح آزادی و برابری، سرانجام نیم جامعه که زنان باشند بیدار میشوند و درنتیجه افغانستان بیدار میشود.
در پانزدهم بهمنماه ۱۳۶۵ مینا کشورکمال در شهر کویته پاکستان توسط افراد سازمان «خاد» یا همان اداره خدمات امنیت دولتی به قتل رسید. مجله تایم در شماره فوقالعاده ۱۳ نوامبر ۲۰۰۶ خود در میان «۶۰ قهرمان آسیایی» به معرفی مینا کشور کمال پرداخت. تایم مینویسد: «مینا هر چند فقط ۳۰ سال داشت که کشته شد، اما او قبلا بذر جنبش آزادیخواهانه زنان افغانستان را کاشته بود که بنیادش را نیروی دانش تشکیل میداد.
گرفته شده از: tavaana.org/fa/Meena_Keshwar_Kamal
Meena among 60 Asian Heroes of Time Magazine
Meena Keshwar Kamal, popularly known as Meena, the founder of the Revolutionary Association of the Women of Afghanistan (RAWA) has been listed among the "60 Asian Heroes" along with Mother Teresa, Dalai Lama, Kang Chol Hwan and others, in the Asian edition of Time Magazine. The magazine dedicated its November 13, 2006, special anniversary issue to pay "homage to the men and women who have shaped our destiny and our times."
Aryn Baker writes in her profile of Meena: "Although she was only 30 when she died, Meena had already planted the seeds of an Afghan women's rights movement based on the power of knowledge. She believed that if women were able to read and write, that if they could communicate and learn about the world, they would discover their own strength and could make a difference in their own society."
Meena established RAWA in 1977 to promotes women's rights and a secular democracy. The group opposed both the Soviet-supported regime and the later Mujahideen and Taliban Islamist rulers. After 10 years of struggle for women's rights, she was assassinated in Quetta of Pakistan on February 4, 1987, allegedly by the agents of Khadamat-e Etela'at-e Dawlati (KHAD), the secret police of the Soviet-supported regime in Afghanistan, which functioned under the control of the KGB.
Taken from: wikinews.org
مینا کشورکمال، فمنیست و بنیانگذار اولین تشکل مستقل زنان افغانستان
«من زنم که دیگر بیدار گشتهام"
من راه خود را بازیافتهام و هرگز برنمیگردم»
مینا کشورکمال در سال ۱۳۳۳ خورشیدی در شهر کابل دیده به جهان گشود. او بنیانگذار و رهبر اولین تشکل مستقل زنان افغانستان به نام «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) بود. این سازمان یکی از سازمانهای سابقهدار زنان افغانستان است که هدف خود را حقوق زنان و ترویج دموکراسی سکولار اعلام کرده بود. این سازمان در سال ۱۹۷۷ میلادی در کابل به وسیلهی مینا کشورکمال تاسیس شد. این سازمان هم با رژیم کمونیستی و هم با «مجاهدین» مخالف بود و بعدها از مخالفان طالبان نیز بود. راوا هر گونه بنیادگرایی مذهبی را مطرود میدانست. این گروه اهداف خود را احقاق حقوق زنان و مبارزه برای رسیدن به جامعهای مبتنی بر دموکراسی و سکولاریسم و همچنین مبارزه علیه هر گونه افراطگرایی مذهبی اعلام کرده بود. دفاع از تمامیت ارضی و حقوق مساوی همهی اقوام و مذاهب از دیگر اعداف راوا بود. مینا کشورکمال از نوجوانی و دوران تحصیل همواره به مشکلات جامعهی افغانستان نظر داشت و از این میان به مسائل و مشکلات زنان افغانستان توجهی ویژه داشت. در این زمان هنوز افغانستان توسط نیروهای بیگانه اشغال نشده بود اما دولتمردان افغانستان در جهت منافع ملی کشور رفتار نمیکردند.
کشورکمال اعتقاد داشت که زنان افغانستان مانند شیران خفتهای هستند که اگر بیدار شوند و به جرکت درآیند نقش عظیمی در انقلاب سیاسی و اجتماعی افغانستان ایفا خواهند کرد. پس از اشغال افغانستان به وسیلهی شوروی کشورکمال از تحصیل در دانشگاه دست کشید و به سازماندهی زنان افغانستان در مبارزه با نیروهای اشغالگر پرداخت. کشورکمال توانست تظاهرات وسیعی از زنان به راه بیاندازد و علیه سیاستهای زمامداران وقت اعتراض کند. مینا در سال ۱۹۸۱ به عنوان نمایندهی جنبش مقاومت افغانستان و با دعوت حزب سوسیالیست فرانسه در کنگرهی آن حزب شرکت کرد و پس از آن از چندین کشور اروپایی دیدن کرد و با رهبران آنها دیدار کرد و در مورد وضعیت افغانستان و زنان جامعهاش سخن گفت. کشورکمال در کنگره ولانس شرکت کرد و با استقبال خوبی مواجه شد. در این نشست «بوریس پوناماریوف» سرپرست هیات شوروی سابق نیز شرکت داشت که کشورکمال با تکان دادن دستش به نشانهی پیروزی موجب شد که او تالار کنگره را ترک کند که این اتفاق بازتابی جهانی یافت.
مینا در ساختن یک بیمارستان و آموزشگاه پرستاری و یک کارگاه و دو مدرسه در پاکستان برای زنان مهاجر نقش بهسزایی ایفا کرد. کشورکمال با دکتر فیض احمد رهبر سازمان رهایی افغانستان ازدواج کرد. آن دو بیشتر وقت خود را صرف مبارزه کردند و حتا برای آیندهی افغانستان به یک راه مشترک معتقد نبودند. مینا دوازده سال از عمر کوتاه ۳۲ سالهی خود را وقف آزادی مردم افغانستان کرد. او معتقد بود که با وجود سایهی شوم جهالت بنیادگرایی و ابتذال و فساد بیانتهای بیگانهپرستان بر زنان افغانستان، زیر نام به اصطلاح آزادی و برابری، سرانجام نیم جامعه که زنان باشند بیدار میشوند و درنتیجه افغانستان بیدار میشود.
در پانزدهم بهمنماه ۱۳۶۵ مینا کشورکمال در شهر کویته پاکستان توسط افراد سازمان «خاد» یا همان اداره خدمات امنیت دولتی به قتل رسید. مجله تایم در شماره فوقالعاده ۱۳ نوامبر ۲۰۰۶ خود در میان «۶۰ قهرمان آسیایی» به معرفی مینا کشور کمال پرداخت. تایم مینویسد: «مینا هر چند فقط ۳۰ سال داشت که کشته شد، اما او قبلا بذر جنبش آزادیخواهانه زنان افغانستان را کاشته بود که بنیادش را نیروی دانش تشکیل میداد.
گرفته شده از: tavaana.org/fa/Meena_Keshwar_Kamal
Meena among 60 Asian Heroes of Time Magazine
Meena Keshwar Kamal, popularly known as Meena, the founder of the Revolutionary Association of the Women of Afghanistan (RAWA) has been listed among the "60 Asian Heroes" along with Mother Teresa, Dalai Lama, Kang Chol Hwan and others, in the Asian edition of Time Magazine. The magazine dedicated its November 13, 2006, special anniversary issue to pay "homage to the men and women who have shaped our destiny and our times."
Aryn Baker writes in her profile of Meena: "Although she was only 30 when she died, Meena had already planted the seeds of an Afghan women's rights movement based on the power of knowledge. She believed that if women were able to read and write, that if they could communicate and learn about the world, they would discover their own strength and could make a difference in their own society."
Meena established RAWA in 1977 to promotes women's rights and a secular democracy. The group opposed both the Soviet-supported regime and the later Mujahideen and Taliban Islamist rulers. After 10 years of struggle for women's rights, she was assassinated in Quetta of Pakistan on February 4, 1987, allegedly by the agents of Khadamat-e Etela'at-e Dawlati (KHAD), the secret police of the Soviet-supported regime in Afghanistan, which functioned under the control of the KGB.
Taken from: wikinews.org